Επιστημονικό ενδιαφέρον αλλά κυρίως προβληματισμό μου φέρνει το σενάριο διείσδυσης της ανθρωπότητας σε ένα εντελώς ηλεκτρονικό δυνητικο περιβάλλον, διεισδύσει σε βαθμό πνιγμού και μόνιμης κατοικίας σε αυτό το υποπραγματικο περιβάλλον. Βλέποντας από πρώτο χέρι άτομα γύρω μου να ζουν εντελώς αποκομμένα από τους ανθρώπους γύρω τους και διαδικτυακά να απεικονίζουν μια εικόνα εντελώς ασύμβατη με την πραγματικότητα, να πραγματεύονται συναισθήματα και καταστάσεις διαδικτυακά που δεν έχουν ποτέ πραγματευτεί από κοντά και γενικά ζώντας σε ένα παράλληλο σύμπαν. Τώρα έχουμε τις μαμάδες και τις γιαγιάδες να λένε «κλειστό αυτό το χαζοκούτι» αλλά τι γίνεται όταν αυτό το σκηνικό αποκτήσει μονιμότητα στην κουλτούρα: Πρόσφατα έβλεπα ένα τρομαχτικό ντοκιμαντέρ για την Ιαπωνία όπου άνθρωποι έμεναν στην κυριολεξία σε ίντερνετ καφέ, είχαν τα δικά τους μικροσκοπικά δωματιάκια, από τα όποια σπανίως βγαίνουν καθώς και αφού ο υπολογιστής τους είναι ο κόσμος τους. Υπάρχουν δωμάτια σε κάθε μεσαιο-μεγαλο ίντερνετ καφέ της Ιαπωνίας, που αρχικά εμφανίστηκαν για να κοιμίζουν τους χρήστες που ολονυκτία έπαιζαν στον υπολογιστή (αυτό το σκηνικό θυμίζει ιδιατερα τα opium dens) και σήμερα έχει πάρει και πιο ενσωματωμένες διαστάσεις καθώς υπάρχουν άνθρωποι με ανάγκη πολύ φτηνής στέγασης με τα απαραίτητα για την δουλειά τους/ζωη τους υλικά… την σύνδεση ίντερνετ και τον υπολογιστή. Φαντάζει δυστοπικ;o το σενάριο ενός ανθρώπου να μένει επί 7 χρόνια σε ένα ίντερνετ καφέ, περνώντας το 80% του χρόνου του μέσα στο δωματιάκι του κοιτάζοντας μια οθόνη…αλλά είναι πραγματικό. Το ερώτημα είναι ότι τι γίνεται όταν αυτό το φαινόμενο γίνει πιο διαδεδομένο…θα γίνει ποτέ πιο διαδεδομένο; Γίνεται η ανθρωπότητα να χάσει επαφή με το πραγματικό και να επαναπροσδιοριστει μέσα από ένα εντελώς δυνητικό περιβάλλον; Να παντρεύεται, να βγαίνει, να μιλάει, να αγοράζει, να χαίρεται, να σκέφτεται μέσα στο διαδίκτυο, μέσα από αβαταρ, μέσα σε ένα εντελώς virtual περιβάλλον. Απο την μια ακομα δεν εχουμε ερευνησει την επιπτωση του διαδικτυου στην ζωη του ανθρωπου, και δεν μπορουμε να συσχετισουμε το κατα ποσο "πραγματικη" επιπτωση εχει ενα τετοιο περιβαλλον στον ανθρωπο...παιζουν πολλοι παραγοντες, περιβαλανικοί, πολιτιστικοί, και προσωπικοι του καθενος στον βαθμο που το διαδικτυο και τα δρωμενα αυτου αποτελουν την πραγμιτκη του ζωη. Και εφοσον δεν εχει καν εξακρυβωθει αυτο, θα χανομασταν ακομη πιο πολυ σε ενα σεναριο απολυτης διείσδυσης στο διαδικτυο, (το νεο ονειρο στο οποιο θα μεταναστευει ο κοσμος θα ειναι το διαδικτυο οχι η αμερικη...αλλα οχι μονο μεταναστευση, ηδη γενιες θα εχουν γεννηθει (και εχουν γεννηθει και ειμαι μια απο αυτες) με αναποσπαστο στοιχειο τους την ιντερνετιακη ζωη ), για δουλειες, διασκεδαση, φιλιες, αυτοπεποιθηση, τα παντα. Και τι κανουμε εκει; Απο που το προσεγγιζουμε το θεμα; Θα σπασει ο ορος εθισμος στο διαδικτυο/κινητο γιατι εντελει ο πολιτιστικος κανονας θα το αποψυχιατρικοποιησει;
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorΓιωργος Δελημητρος Archives |