Για αλλη μια φορα θελω να εκφρασω την κριτικη-αποψη-λογικη μου για το μαθημα, αν οχι μονο του προηγούμενου μαθηματος αλλα και ολου του εξαμηνου. Ακομα δεν εχω καταλαβει ποιος διδασκει σε αυτο το μαθημα, ο καθηγητης, οι μαθητες ή οι συνεργοι? Καποιος συνδυασμος υποθετω αλλα τι validity εχουν οι πληροφοριες/γνωμες καποιου που δεν ειναι καθηγητης...επιστημονικα εννοω...σε βαθμο πανεπιστημιακης εκπαιδευσης εννοω. Τα λεω αυτα απο καθαρο ενδιαφερον/απορια και δεν θέλω καθόλου να δείξω καποιο ειδος κακιας η εχθρικοτητας!
Οταν ενα ατομο λεει μια γνωμη, μια αποψη, φενεται σαν να τον ακουτε και να συμφωνείτε μαζι τους ακομα και οταν δυο αποψεις ειναι αντιθετες μεταξυ τους, αλλα φαντάζομαι οτι αυτο που επιζητατε ειναι η πολυφωνία και οι πολύπλευρες οπτικές. Δεν υπαρχει καποιο οριο ομως, καποια ιδεολογια/γνώση/λογικη που προυποτιθεται για ορισμενα θεματα? Περα απο αυτο οι συζητήσεις στην ταξη δεν ειναι παντα ο καλύτερος τροπος να αντιμετωπισουμε ή να μιλήσουμε ολοκληρωμένα για καποια θεματα...παρτε για παράδειγμα τους προτρεπτικός και μη προτρεπτικός κανόνες που προυποθετονται για μια συνομιλια/συνεντευξη...δεν τηρούνται. Πιστευω πολλα ατομα δεν λενε τι σκέφτονται μεσα στο μαθημα ή δεν παρεμβαίνουν στο μαθημα επειδή ντρεπονται, εχουν χασει τον διαλογο, δεν ξερουν ποτε να μπουν στην συζήτηση, θεωρουν την συζήτηση προσωπική μεταξυ ατομων...και αλλα πολλα. Επισης με στεναχωρησε παρα πολυ που καποια στιγμη βρεθηκαμε να αναλυουμαι το βιντεο tιnderella ως ακαδημαϊκό υλικο. Το βιντεο φτιάχτηκε απο το καναλι college humour το οποια σταματησα να ακολουθω απο την δευτέρα γυμνάσιου λόγω του ανωριμου, προεφηβικου, χυδαιου και αρκετα κενού του χιουμορ. Βλεπωντας τα παιδια να αναλυουν τον "σκοπο" του καλλιτεχνη με εκανε να νιωσω αρκετα αβολα καθως θα μπορουσαμε να εκτεθουμε σε οποιαδήποτε κουταμάρα και να την αναλυσουμε με την ιδια θετικη ψυχολογιοποιηση. Επρεπε να παρουσιαστουν κιαλλες εισαγωγικες πληροφοριες για το βιντεο, πχ το γεγονος οτι πραγματευεται pop subculture (και τι σημαινει αυτο για το θεμα που μελεταμε) και τα ατομα στα οποια απευθύνεται το καναλι. Και γενικα θα ηταν πιο ομορφο και έγκυρο το μάθημα αμα ειχε εναν πιο σοβαρο ακαδημαικο χαρακτηρα (περα απο τις εικονες με τον κοραλλιογενή υφαλο, την συσχέτιση κοινωνικοποιησης ανθρωπων και ζωων...αυτα δινουν ερεθισματα σκεψης.) Γενικα νιωθω οτι κουραζομαι να απαντησω σε ερωτηματα που δεν καταλαβαινουν οι συμφοιτητες μου γιατι ισως τα βρισκω αυτονοητα. Αλλα μηπως ειναι και μερος του μαθηματος να επεξηγουμε καποια πραγματα? Πχ υπηρξε η απορια του γιατι εχουν πιο πολυ νεοι ανθρωποι dating προφιλ στο ιντερνετ...η αυτονοητη η απαντηση ειναι οτι περισσοτεροι "μεγαλυτερη" ανθρωποι εχουν ηδη μια σοβαρη σχεση, δεν τα πανε καλα με την τεχνολογια, αλλα και ας μην ξεχναμε και το ποσό που εχει προφιλ σε sites οπως ashleymadison και ihookup που ειναι σχεδον αποκλειστικα για cheating... Οσο αναφορα το θεμα του μαθηματος εχω να πω τα ιδια που ειπα και στον προηγούμενο αναστοχασμο. Online dating=ερωτας=φαντασια=εφηβικα σεναρια. Εαν η σχεση ειναι δικτυακη για αρκετο καιρο τοτε ειναι καθαρα δυσλειτουργικη, ακομα και αν απαλειφει για λιγο τις αναγκες μας, δεν μας αφηνει να αναπτυχθουμε στην πραγματικοτητα. Οι σελιδες ευρεσεις ζευγαριου εχουν καταντησει fuckbooks και αναζητουν οσο το δυνατον περισσοτερο να περιορίσουν την συνομιλια και τις ενεργειες που προυγουνται του σεξ. Του να αναζητησεις και να διατηρησεις μια δικτυακή σχεση μεσω του αβαταρ σου ειναι σημαδι ασθενων κοινωνικων δεξιοτητων...εκτος στην περιπτωση που το περιβαλλον του τον περιοριζει σε μεγαλο βαθμο.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorΓιωργος Δελημητρος Archives |