Η Wikipedia πρέπει να έχει σώσει ολόκληρη γενιά μαθητών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο τρόπος αναζήτησης πληροφοριών των νέων είναι στο ίντερνετ και εφόσον η βικιπαίδεια βγαίνει πρώτη στις αναζητήσεις τότε χρησιμοποιείται για κάθε
λογής εργασία πάρα το γεγονός ότι δεν θεωρείται ακαδημαϊκό υλικό. Η δημοφιλότητα, το καθαρό design της και οι απαντήσεις που τις περισσότερες φόρες αρκούν για τις εργασίες είναι αυτό που κάνει τους χρήστες της Wikipedia να γυρίζουν πίσω σε αυτήν...συν το ότι είναι δωρεάν. Δεν υπάρχει άλλη ιστοσελίδα που να διαθέτει τόσες πληροφορίες δωρεάν και με τόσο μεγάλη γκάμα που μεγαλώνει σε περιεχόμενο μέρα με την μέρα. Από την άλλη όμως έχει τα αρνητικά της η Wikipedia. Προσωπικά έχω μερικές εμπειρίες που με έκαναν να είμαι πιο κριτικός και επιφυλακτικός απέναντι της. Πρώτον, είχα βρεθεί σε ε΄να άρθρο με το ιστορικό μιας μπάντας που θεωρείται ιδρύτρια της post rock μουσικής (slint),στην ιστορία έγραφε μερικές μπάντες που ενώθηκαν για να την δημιουργήσουν, άλλα όταν πάτησα πάνω σε μία από αυτές έγραφε ότι το άρθρο διαγράφηκε από έναν διαχειριστή επειδή θεώρησε ότι η πληροφορία δεν ήταν ιδιαίτερης σημασίας και τίποτα το αξιόλογο, ελαφρά ενοχλημένος κοιτάω το προφίλ του και ο χρήστης είχε γράψει ένα σωρό άρθρα για μια περίεργη θρησκεία που δεν είχα καν ξανακούσει. Με έφερε σε μεγάλο δίλημμα...ποιος έχει δώσει σε αυτόν τον άνθρωπο διαχειριστικές ικανότητες; Με τι κριτήρια δεν το θεώρησε "αξιόλογο" άρθρο; Θα επιτρέπεται να γράφεται εκεί μέσα μόνο ότι οι αρχιδιαχειριστές νιώθουν ότι είναι αξιόλογο, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι οι ίδιοι δεν είναι ειδικοί στο να κρίνουν την πολιτισμική αξία του καθετί; Φυσικά αυτό μας οδηγεί στην σκέψη ότι είναι επιτρεπτό να γράφεται μόνο αυτό που η κουλτούρα και ο πολιτισμός κάθε χώρας θεωρεί αξιόλογο, επιτρεπτό και "ασφαλές". Άλλη εμπειρία που είχα είναι όταν έψαχνα μια ψυχολογική ορολογία, είδα ότι την είχαν γραμμένη πολύ περιληπτικά και στην ουσία δεν σου έδινε την σωστή εικόνα. Έτσι την συμπλήρωσα με την γνώση που είχα και με φράσεις από το βιβλίο, έγραψα και τις πηγές μου, με τίτλο βιβλίων και σελίδα που βρίσκεται το κείμενο, αλλά φυσικά διαγράφηκε η σωστή ερμηνεία και έμεινε το λανθασμένο αρχικό κείμενο. Αυτό με έκανε να νιώθω πολύ κριτικά για την ποιότητα των άρθρων της βικιπαίδειας, ο καθένας θα μπορούσε να βρει μια λανθασμένη πληροφορία και να την γράψει μόνο και μόνο επειδή υπάρχει μια δωρεάν πηγή. Αλλά το άφησα να περάσει καθώς ήταν μόνο ένα μικρο άρθρο και στα πιο δημοφιλές και μεγάλα άρθρα υπάρχουν πιο πολλά άτομα που ενδιαφέρονται να ψάξουν πήγες ή να επιμένουν στο πoιό είναι το σωστό και γιατί. Με λίγα λόγια η συγγραφή άρθρωνστην Wikipedia υπακούει στις δαρβινικές αρχές, κύμα μετά από κύμα πληροφοριών, επαληθεύεται, διορθώνεται και ανανεώνεται συχνά πυκνά ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο έγκυρο, ενώ κάθε λανθασμένη ή κακογραμμένη πληροφορία απορρίπτεται. Με έκανε να σκεφτώ όμως ότι αυτός ο ρομποτικός τρόπος γραφής προσαρμόζεται σε ένα τυπικό μοτίβο. Οι άνθρωποι πλέον γράφουν σαν ανδροειδοί στην βικιπαίδεια και υπακούν προγραμματιστικούς κανόνες σαν αυτούς στην binary... 0 και 1, λάθος ή μη λάθος. Άμα κυριαρχήσει αυτό το μοτίβο ανάδειξης πληροφοριών, η γλωσσά μπορεί να χάσει το χρώμα και την γεύση της, θα υπάρχουν μόνο ουδέτερες αποτυπώσεις που δεν θα υψώνουν ερωτήματα και προβληματισμούς. Κάπως έτσι δουλεύει και το Crowdsource, η υλοποίηση ενός στόχου μοιράζεται σε χρήστες του διαδικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά εξαρτάται το πρότζεκτ οι συνθήκες συνεργασίας είναι διαφορετικές. Στο crowdfund υπάρχουν κολοσσιαίες δυνατότητες χρηματοδότησης σχεδίων, υπηρεσιών, προϊόντων, φιλανθρωπίας και οποιαδήποτε άλλης (κερδοσκοπικής ή μη) επιχείρησης. Αυτό που επικρατεί όμως είναι ότι εμφανίζονται πολλά υποσχόμενες ιδέες, τρέφουν την φαντασία των καταναλωτών και παραδίδουν ένα μέτριο προϊόν. Κυριαρχεί η χρηματοδότηση του πιο καλό-διαφημιζόμενου προϊόντος, του πιο δημοφιλούς και του πιο "trendy", απέχει από τα τυπικά επαγγελματικά βήματα παραγωγής ενός προϊόντος ή υλοποίησης μιας πρωτοβουλίας. Δείτε το σχετικό άρθρο για ένα παράδειγμα ενός αυτοκινήτου: http://thegarage.jalopnik.com/six-things-that-could-kill-elio-motors-before-it-even-l-1646776191
0 Comments
Το μαθημα σαν τιτλος μου τραβηξε το ενδιαφερον καθως τελευταια βρεθηκα σε σεμιναρια και αρθρα που πραγματευοταν την σημασια της προσωπικοτητας του σημερα απο την στιγμη που υπαρχει το ιντερνετ, οπου μπορεις να δημιουργησεις ενα αβαταρ ή και πολλα. Οι επιπτωσεις στα κοινωνικα οσο και στα οικονομικα δρωμενα της ανθρωπινης ζωης ειναι απιστευτες, υπαρχουν ανθρωποι που δουλευουν μεσω διαδικτυου για μια εικονικη επιχειρηση που συμβουλευει αλλους ιστοτοπους...κατι που θα μπορουσε να θεωρηθει ακρως πλαστο, φαλσο και αχρηστο. Υπαρχουν ομως καινουργιες θεσεις εργασιας, υπηρεσιες και προιοντα που ειναι μονο digital και θα επακολουθησουν ακομα μεγαλυτερες αναγκης και σημασιας προιοντα/υπηρεσιες οσο πορευουμε.
Το μαθημα με μπερδεψε καθως επιζητουσε γνωμες, αποψεις και τα "νομιζω" μας. Τι σημασια εχει η αποψη μου και του διπλανου μου. Δεν καταλαβα πως ακριβως μια ομαδα μαθητων θα μελετησουν ή θα κατανοησουν κατι μεσα σε αυτο το μαθημα, πως θα μαθουμε κατι που δεν εχει καν γραφτει ακομα. Ακομα και αν ο ρολος του μαθηματος ειναι να ανακαλυψουμε την συγχρονη σχεση ανθρωπου-διαδικτυου, τοτε μηπως θα επρεπε να υπαρχουν πιο επισημα οργανα, ερευνες, βιβλιογραφιες και συνεργασιες για να ειμαστε πιο εγκυροι? Και πως γινεται να ειναι ο καθηγητης πρωτοπορος στην διερευνηση αυτη, πρεπει να υπαρχει καποιο τμημα στο εξωτερικο η καποια ομαδα που να ασχολειται με το θεμα, αν και δεν το εχω ψαξει για να μπορω να ειμαι σιγουρος. Εχω παρατηρησει πως σχεδον οτι υπαρχει στο διαδικτυο περι τηλε-ψυχολογικης βοηθειας, δηλαδη ηλεκτρονικη παροχη ψυχοθεραπειας, virtually, ειναι ενα αισχρο επιχειρηματικο κολπο με μονο σκοπο το κερδος, οι απαισιες διαφημισεις (που ειδα) οι οποιες εχουν σαν target audience γονεις milenials και ατομα που περνανε κριση μεσης ηλικιας το τεκμηριωνουν αυτο. Eιδικα αυτο το superbetter προγραμμα μοιαζει τελειως σαν snake medicine, ειναι μια αντιγραφη πλατφορμας σωματικης υγειας αλλα προσαρμοσμενη στην ψυχικη υγεια...δεν το εφτιαξε κανενας επιστημονας και δεν εγκρίθηκε απο κανεναν. Τωρα για το μαγκαφιν. Αμα ειχα μια καλυτερη ιδεα του ποιος εφτιαξε το βιντεο και για ποιο λογο ισως να μην ημουν τοσο κριτικος. Πρωταρχικα τι δουλεια εχει ενα ακουστικο κομματι των metallica σε ενα βιντεο για την ψυχοθεραπεια. Ο τροπος προσεγγισης με επικληση στο συναισθημα ειναι σαν ενα διαφημιστικο κολπο. Αμα το βιντεο ειχε σκοπο την διαφημιση τοτε θα προτιμουσα να ειναι πιο σοβαρο, με λιγοτερο "δραμα", περισσοτερες πληροφοριες για την ψυχοθεραπεια και τις καταστασεις στις οποιες θα επρεπε ή θα μπορουσε καποιος να ζητησει για βοηθεια. Εκανε την ψυχοθεραπεια να φενεται σαν μια κλαψιαρικη μεθοδο ενω ενα βιντεο υπερ της ψυχοθεραπειας θα επρεπε να δειχνει πως καθες ανθρωπος και καθε ψυχικο προβλημα εχει προοπτικες για να λυθει. Σιγουρα υπαρχει μελλον στην ψυχολογια του ιντερνετ. Ειναι η ιδια επανασταση που εφερε η τηλεοραση και το ραδιο μονο που τωρα ειναι χιλιες φορες πιο επαναστατικο. Το μελλον επιφυλασσει ενα καινουργιο συμπαν alter-ego οπου η εικονικη πραγματικοτητα θα παρεχει πολλα παραπανω απο οτι η πραγματικη. Η αρχιτεκτονικη των πολεων, η αρχιτεκτονικη των εκπαιδευτικων-επαγγελματων και η αρχιτεκτονικη της μοντερνας κοινωνιας, θα αποκλισει ενα μεγαλο ποσοστο του πληθησμου στην εικονικη πραγματικοτητα, στην οποια και θα δουλευει, και θα διασκεδαζει και θα καταληξει να ζηταει ψυχολογικη βοηθεια... Οποτε σιγουρα υπαρχει και μελλον σε chat rooms ομαδικης θεραπειας, ψυχοθεραπεια μεσω βιντεο και αλλες μορφες εικονικη ψυχολογικης υποστηριξης για τους ανθρωπους που θα εξαρτουνται απο το ιντερνετ. Μην ξεχναμε ομως και την τεραστια σημασια που εχει και θα εχει για την προβολη μυνηματων σε κολοσσιαιο μαζικο επιπεδο και σε τεραστιες ταχυτητες, ειτε αφορα προπαγανδα/διαφημιση/κινδυνο/τρεψη... Επισης το ιντερνετ σαν εργαλειο ερευνας, ειτε με την παροχη ερωτηματολογιων, ειτε με την χρηση συμμετοχικης/αμεσης παρατηρησης μπορει να φερει εναν πλουσιο και αξιολογο ποσοστο πληροφοριων για την κοινωνικη αναπαρασταση, πως επηρεαζει τους ανθρωπους ενα δευτερο κοινωνικο πλαισιο, την απανθρωποποιηση, ομαδες... Μα καλα τι λεμε τωρα....αααπεριοριστες πιθανοτητες και ριζικες αλλαγες. |
AuthorΓιωργος Δελημητρος Archives |